Książki. Uwielbiam. Kocham. Czytam. Czytałam. Całą masę. Bardzo często. Wszystkie byle nie lektury. Za co je uwielbiam? Za inny wymiar, za przenosiny do innego świata, za oderwanie od rzeczywistości, za mądrości, za naukę. Od dawna brak mi czasu. Od dawna bardzo mi tego żal i tęsknie za tym przeogromnie. Ale wrócę. Przyjdzie ten moment, gdy na werandzie naszego domu zasiądę owinięta kocem, z gorącą herbatą u boku (taką z miodem i cytryną) i dobrą książki w ręku. I zniknę na chwil kilka. Pobudzę wyobraźnię i stworzę w głowie inny świat. A tymczasem... Tymczasem zanurzam się w książkach pełnych smakowitych zdjęć, takich, że od samego przeglądania ślinka mi cieknie i zgłębiam przepisy, czytam je słowo po słowie i czasami zapamiętuję co nieco. Najczęściej jednak tylko obrazy tkwią w mojej głowie na stałe, bo przeczytanego przepisu mój mózg w ogóle nie zarejestrował. Przewrócona kartka i znowu zdjęcie, i kolejne i głód mi doskwiera i marzę by ... nie, nie ugotować. By ktoś mi ugotował, podał i ze mną zjadł :) To odległe marzenia, ale tym kimś kiedyś będą moje córki. Oby!
